امروز چه خوبم. چون دارد یادم میآید که یک وجه شخصیتی شاد و بذلهگو هم داشتم که سر این استرسها و غمهای اخیر از دست داده بودمش و حالا یواش یواش فرصت بالا آمدن دارد. از این خوشی خوشم.
از علائمش هم اینکه یک ربع کامل در دستشویی با صدای بلند چه چه زدم برای خودم:
امشب شب مهتابه، حبیبم رو میخوام...
:)))
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر