از حلاوت سکوت سرشارم کن

وای که چقدر دنیا پر از حرف شده. یا به مدد رسانهو ابزارهای ارتباطی حرف زیاد می زنیم. بد این ابزارها هم اینه که عمدتا نوعی ارتباط یکسویه است، بیشتر تریبونه تا میزگرد. و مدام حرف، حرف حرف. درباره هر چیز، عمدتا هم پیش پا افتاده.
مصرف هر چیز رو نابود میکنه، تمام میکنه، از مصرفِ کلمه ها هم حرف ها تهی میشنوند، بی مغز، سهل الوصول و غیر قابل اطمینان. نه به حرف، نه به گوینده.
گاهی آدم باید سکوت کنه،و شاید از مهم ترین ریاضت های این دوره روزه سکوت باشه. ریاضت حرف نزدن، ریاضت گوش دادن، گوش سپردن و از پسش رسیدن به لذت آرامش: کش‌دار کردن زمان و لمس لحظه لحظه اش در سکوت.