۲۲ اسفند ۱۳۹۲

استیصال شیمی زندگی...

چرا دارم خودم را دور می زنم؟
چرا یک بار برای همیشه رد نمی کنم این قصه های تکراری را و نمی روم مرحله بعد؟ به نظرم در جایی از تکامل ایستاده ام و پرتاب نمی شوم. باید شیمی یادم می ماند و فیزیک، از سال های دور.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر